Este proxecto consistiu na creación de 5 pezas de microteatro presentadas en espazos non convencionais. As obras tiveron unha duración de entre 15 e 30 minutos e un aforo máis limitado, o que permitiu unha maior proximidade co público e, en consecuencia, un impacto máis profundo nel. Logisticamente, para chegar a un público máis amplo, estas pezas repetíronse varias veces no mesmo día.
Escollemos este tipo de teatro porque queriamos traballar arredor da diversidade corporal e a aparencia, e este foi o punto de partida de tres das obras (ascensor, perruquería e libraría). Entendemos a diversidade corporal en relación coa talla, a expresión de xénero e aqueles elementos que se afastan da norma, e un formato con este enfoque permitiu unha maior xeración de empatía.
Tamén entrou en xogo o concepto de habitus, é dicir, a capacidade de diferenciar e apreciar distintos produtos teatrais, co obxectivo de ampliar o que a nosa comunidade entende por teatro. Por iso, nas diferentes propostas traballamos con xéneros e estilos diversos, desde a comedia textual (na perruquería), física (ascensor), drama (libraría), ata un teatro máis poético (conceptual, asociativo, visual… no museo da poesía).
Ademais, todas as pezas foron creadas arredor da discriminación pola aparencia física. En lugares rurais, con comunidades máis illadas e tradicionais, aquilo que se afasta da norma é máis facilmente discriminado.
Identificamos os seguintes tipos de discriminación que teñen que ver coa aparencia física:
- Por peso / talla. A gordofobia é unha constante para as persoas que non se axustan ás tallas normativas.
- Por expresión de xénero. Aquelas persoas que visten ou se amosan con elementos tradicionalmente relacionados co xénero oposto (as unllas pintadas en rapaces, sen depilar ou co pelo curto en rapazas…) están expostas e reciben tanto insultos como comentarios denigrantes en diferentes espazos (familiares, educativos, de lecer…).
- Persoas trans de A Guarda, a nosa localidade, compartiron tamén que, cando son percibidas como tales, teñen problemas á hora de atopar traballo e reciben miradas e comentarios en público de maneira regular.
- Elementos que se afasten da norma tradicional. Mozos e mozas co pelo de cor, tatuaxes… son frecuentemente xulgados negativamente, con dificultades á hora de acceder ao mercado laboral, menosprezo por parte de persoas en situación de poder (pais, profesores, autoridades…).
Ademais, este xuízo acrecéntase e faise aínda máis discriminatorio cara ás mulleres, que soportan un escrutinio físico constante e impónselles a necesidade de axustarse á norma patriarcal establecida nas nosas sociedades.
